شهروند جهانی

هر شهروند یک عضو فعال در هر جامعه سیاسی به حساب می‌آید. شهروندی یک کشور از طریق دارا بودن شرایط قانونی دولت آن کشور به دست می‌آید و با اخذ تابعیت می‌توان از حقوق و مزایای خاص آن بهره‌مند شد. در مقابل، از شهروندان نیز توقع می‌رود تا خود را با قوانین داخلی کشورشان تطابق دهند. ارزش و اعتبار اخذ شهروندی هر کشوری بسته به شرایط آن کشور نسبت به سایر کشورها می‌تواند متفاوت باشد. این شرایط می‌تواند شامل مواردی از قبیل اعطای حق شهروندی هنگام تولد، حق مالکیت، تعهدات هر شهروند، وضعیت سیاسی، سطح توسعه پایدار آن کشور، رشد اقتصادی و علمی و در کنار همه این‌ها مزایا و محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی دولت آن کشور باشد.

بر اساس تعریف سازمان ملل، "شهروندی جهانی" اصطلاحی فراگیر است برای افرادی که از لحاظ اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و زیست‌محیطی در مقیاسی جهانی فعالیت کرده و می‌اندیشند. این اصطلاح، در واقعیت، بر اهمیت شبکه‌های متنوع جهان‌وطنی تأکید می‌کند تا بر جوامع بسته و منزوی. در راستای این پدیده، هویت این افراد از مرزهای سیاسی و جغرافیایی فراتر رفته و همچنین در عصر جهانی‌شدن بسیار قابل لمس و فهم‌پذیر می‌نماید.

برای فهم بهتر تفسیر فوق، می‌توان گفت که دنیا به سمت و سویی می‌رود که ما می‌توانیم بخشی از یک جامعه جهانی در حال ظهور باشیم که با مشارکت خود در برابر تغییرات اقلیمی و در راستای دنیایی پایدار قدم برداریم. به‌طور خلاصه، "شهروندان جهانی" به جامعه جهانی احساس تعلق می‌کنند، به شبکه‌ای به‌طور فزاینده پیچیده از ارتباطات، وابستگی‌ها و اصول انسانی در بین فرهنگ‌های مختلف. "شهروندان جهانی" در هرکجای دنیا که باشند در خانه‌اند و فعالانه تلاش می‌کنند تا دنیا را برای هر فرد در سرتاسر این کره خاکی به مکانی صلح‌آمیزتر و عادلانه‌تر تبدیل نمایند